Rozdział VIII: Gettin' Started

Po krótkiej naradzie, komandosi jednogłośnie stwierdzili, że wyślą Parkera, żeby dogadał się z B.J.J. Doszli do wniosku, że w normalnym sklepie nie mogą kupić tak dużo broni, nie wzbudzając podejrzeń, dlatego wypchnęli go z wozu, prosto pod lufę starego Johnsona.

- Cóż ja widzę? Czyżby do tej złodziejskiej hałastry dołączył kolejny bandyta? – zapytał gospodarz, celując w zabójcę z broni.

- Spokojnie, ja ich znam od kilku godzin i nie mam bladego pojęcia, czym panu zawinili – odrzekł uspokajającym tonem Drake.

- Niczym! Ten miotacz ognia ukradli Chińczycy! – krzyknął zza osłony Kowalski.

- A wy się zamknijcie, złodzieje broni jedni! Z Chińczykami, to już się rozliczyłem! Ty mów dalej chłopcze, a może nie nafaszeruję cię śrutem.

- Dobrze, więc jak mówiłem, poznałem ich kilka godzin temu. Zgodzili się mi pomóc w udupieniu takiego gościa, który zdrowo mi podpadł, ale nie mają broni i…

- I znów przyszli okraść starego Johnsona, tak?! Ja wam dam, wy gnoje zawszone! Jak z wami skończę, to was rodzone matki nie poznają! – Przy tych słowach otworzył ogień w kierunku auta, ale po chwili skończyła mu się amunicja.

Właśnie wtedy wyszli z niego najemnicy, z rękami uniesionymi w górę. Głos zabrał Skipper.

- Słuchaj Ben, wiem, że…

- Jak dla ciebie kradzieju, to panie Benjaminie.

- Więc panie Benjaminie, wiem, że zaleźliśmy panu za skórę, ale byliśmy w potrzebie.

- I dlatego musieliście okradać bezbronnego staruszka, tak?

- Bezbronnego?

- Mów dalej.

- Tym razem mamy gotówkę i jesteśmy skłonni zapłacić, również za przedmioty zabrane poprzednio.

- Hm… Poczekajcie, wezmę obrzyna i możecie wejść.

Po chwili gospodarz otworzył drzwi i pozwolił im wejść do środka. Zabójca, który był tu po raz pierwszy rozejrzał się po pomieszczeniu, w którym się znaleźli. To był typowy pokój, dla osoby pokroju Johnsona. Urządzony bardzo skromnie, acz przytulnie. Pod ścianą stały dwa brązowe fotele i kanapa, tego samego koloru, za którymi było dużo okno, przez które do pomieszczenia wpadała promienie słońca, zaś przed nimi znajdował się niski, ciemny, drewniany stolik, na którym stała popielniczka. Ściany zostały pomalowane białą farbą, która zdążyła już wyblaknąć. Przy jednej ze ścian stał rząd szafek, który zastawiony był rozmaitymi przedmiotami – od książek poczynając, poprzez radio, na broni palnej kończąc. Do tego na ścianach wisiały rozmaite zdjęcia – na wielu z nich widoczni byli żołnierze. B.J.J. ruchem ręki wskazał gościom kanapę, zapraszając ich do tego, by się rozsiedli. Sam zasiadł w fotelu, po czym rzekł:

- Dobrze, więc najpierw zapłaćcie za skradzioną broń, albo się pogniewamy.

- Ile to będzie?

- Daj mi policzyć… Rakietnica, miotacz ognia, kilka strzelb, AK – 47, kilka innych karabinów, granatnik, noże, maczeta, kamizelki kuloodporne… To będzie z pięćdziesiąt tysięcy, bez naliczania odsetek.

- Aż tyle? Może trochę zmniejszysz cenę?

- Nie, kradniecie, ponieście karę.

Kowalski westchnął, ale wyjął z torby, którą miał przy sobie, wspomnianą sumę i podał ją weteranowi. Ten powoli przeliczył gotówkę, a następnie schował ją do jednej z szafek.

- Dobra, to teraz możemy pohandlować. Co chcecie kupić?

- Pięć karabinów maszynowych, dwa pistolety maszynowe, jedną strzelbę, sześć pistoletów, dwie snajperki, dziesięć noży, pięć kamizelek, w cholerę granatów, trzynaście tłumików, pięć noktowizorów i liny. Myślisz, że coś się znajdzie?

- Myślę, że jedynie z noktowizorami i linami może być problem. Reszta znajdzie się bez trudu. Chodźcie za mną.

B.J.J. zaprowadził ich do piwnicy, wypełnionej po brzegi wszelaką bronią. Rakietnice, miotacze ognia, moździerze, karabiny, bagnety – a to wszystko w jednym miejscu. Weteran podawał najemnikom broń, a ci wychodzili z piwnicy. Po chwili wszyscy mieli to czego potrzebowali i Kowalski zbierał się do zapłacenia.

- Ile?

- Piętnaście.

Naukowiec westchnął, ale zapłacił bez kłócenia się. Komandosi wpakowali wszystko do furgonu i podziękowali B.J.J. za pomoc, a on odpowiedział tylko:

- Benjamin Joseph Johnson, zawsze do usług.

***

Gdy żołnierze wrócili do bazy, dochodziła godzina dziewiąta. Wzięli broń do swojej siedziby i usiedli na kanapie przed telewizorem. Rozłożyli osprzęt na stole i rozdzielili między siebie. Każdemu przypadła jedna kamizelka, jeden pistolet, dwa noże i jeden karabin. Kowalski i Parker wzięli również pistolety maszynowe i karabiny snajperskie, Rico strzelbę, a Mike dodatkowy pistolet. Został jeszcze podział zadań.

- Dobra, robimy tak – Rico, Mike i ja jedziemy po liny i inne potrzebne rzeczy, a Kowalski i Parker po komponenty do noktowizorów. Jasne?

- Tak. Kto bierze Ferrari? – spytał Kowalski z nadzieją w głosie.

- Wy. Nam się te liny i inne gówna do niego nie zmieszczą. Daj z dziesięć patoli i jedziemy.

***

Drake i Kowalski pokłócili się już przy wsiadaniu do auta, gdyż nie mogli się dogadać, co do tego, który ma prowadzić. Koniec końców, przyszedł Skipper i kazał prowadzić Kowalskiemu, kończąc tym sposobem spór.

Naukowiec i Parker jechali w ciszy, którą w końcu przerwał zabójca.

- Macie tu jakieś płyty?

- Sprawdź w schowku.

- Hm… KoЯn, Follow The Leader, Issues, The Eminem Show, Thunder And Consolation, Significant Other, Youthanasia, Hypnotize, Gorillaz, Serenades, In Requiem…

- Dawaj In Requiem.

- Okej.

Kiedy dojechali do celu, pobrzmiewały już ostatnie sekundy „Fallen Children”. Wysiedli z auta i skierowali się w stronę sklepu.

***

Dochodziła już dwunasta, a Kowalski i Drake jeszcze nie wrócili. Skipper zaczął się trochę martwić, ale uspokoił się, gdy dostrzegł czarne Ferrari. Dopalił papierosa i wyszedł powitać spóźnialskich.

- Co panienki tak długo się zasiedziały w sklepie, co?

- Kolejki były…

- Jasne. Wchodźcie i idźcie to zmontować.

Strateg tylko bąknął coś, o tym, „jakie to wszystko jest do dupy” i wszedł do bazy. Parker poszedł w jego ślady. Po chwili obaj byli w laboratorium i montowali urządzenia. Dowódca usiadł na kanapie i otworzył ostatnią już butelkę piwa. Jutro mieli zaatakować olbrzymi podziemny kompleks. W pięć osób.

Nie, żeby się tym jakoś specjalnie przejmował, tylko po prostu to wydawało mu się tak nierealne, że wręcz komiczne. Mają wejść do bazy jakiegoś psychola, obwieszeni po zęby bronią, wybić wszystkich w pień, wysadzić cały kompleks w cholerę i odjechać w glorii chwały? Niemożliwe zadanie? Być może. Ciekawe wyzwanie? Z pewnością.

Wieczór zapowiadał się tak jak zwykle – Szeregowy słucha metalu, Rico dopieszcza broń, przy akompaniamencie muzyki klasycznej, a Kowalski ślęczy w laboratorium. Razem z Parkerem. No właśnie. Lider nie był pewien, czy powinien ufać facetowi, który parę dni temu zabił Romneya, a potem próbował zabić Eminema. Jednak łączył ich wspólny cel – zabić Hansa. Jak mówi powiedzenie – „Wróg mojego wroga, jest moim przyjacielem”.

Skipper pomyślał, że to faktycznie może być prawda.

C.D.N.

Dziękuję za nominację do TVBA ;) Nie jestem pewien, czy dobrze zrozumiałem, ale odebrałem to w ten sposób, że w tym miejscu mam dać siedem faktów o sobie i nominować siedem blogów... No to okej... (Uprzedzam, że ja na serio się nie za bardzo orientuję, więc jak coś, to mówcie;))

1. Czternastego marca bieżącego roku skończyłem 13 lat.

2. Jestem fanatycznym fanem metalu, rocka i rapu.

3. Lubię przypalać mrówki lupą w słoneczny dzień.

4. Nie znoszę temperatur wyższych niż 20 stopni, chyba, że w pobliżu jest woda, w której można popływać.

5. Nie lubię cały dzień siedzieć bezczynnie.

6. Mam trzyletnią siostrę, która jest moim przeciwieństwem - cały czas chodzi uśmiechnięta i zadowolona.

7. Lubię sobie siedzieć w samotności, słuchając muzyki i pisząc kolejne notki na bloga.

I to tyle, a teraz blogi... Nie wiem, czy znajdę aż siedem, bo ostatnimi czasy miałem same testy i ledwo z własnymi notkami wyrabiałem, ale może coś się znajdzie ;P (Kolejność całkowicie losowa)

1. szpiedzy-opowiadania.blogspot.com

2. http://reklaaaa.blogspot.com/

3. ywogerezsz.blog.onet.pl
4. opowiadaniapingwinyzmadagaskarubyme.blog.pl
5. pingwinyzmadagaskaruopowiadania.blog.pl
Później coś jeszcze dorzucę, ale chwilowo u mnie słabo z dostępnością, jeśli chodzi o internet. Na razie jeszcze podoczytuję parę rzeczy i wtedy podam z kilka linków ;P